คยองซูถูกเหวี่ยงลงบนเตียงหลังใหญ่ก่อนจะตามด้วยร่างสูงที่ติดตามาคร่อมเขาเอาไว้
รอยยิ้มเหยียดบนใบหน้าทำความกลัวเริ่มเกาะกุมจิตใจของร่างบางด้านล่าง
“ทำอะไรหน่ะ?!”
ร่างสูงกำลังถอดเสื้อเชิ้ตสีดำออกและตามด้วงกางเกงจนตอนนี้คนด้านบนนั้นเปลือยเปล่าก่อนจะกระชากเสื้อยืดตัวยางกับกางเกงขายาวของเขาโยนทิ้งลงที่ข้างเตียงเช่นกัน
“นายต้องขัดขืนนะ เพราะนี้คือการข่มขืน”
รอยยิ้มที่มุมปากทำให้ร่างกลัวจับใจ ขาเรียวพยายามเตะและดิ้นให้หลุดจากพันธนาการ
“ไม่!!”
มือเรียวฝาดไปที่ใบหน้าคมจนร่างสูงตกใจ
และใช้จังหวะนั้นก้าวลงมาจากเตียงพร้อมกับวิ่งออกไปด้านนอกด้วยความรวดเร็ว
“โทรศัพท์ล่ะ?
ต้องโทรบอกให้แบคฮยอนมาช่วย”
คยองซูหยุดที่ห้องนั่นเล่นแต่พอจะเดินกลับไปหยิบโทรศัพท์ก็ถูกผลักลงกับโซฟาและตามร่างสูงที่คร่อมเขาเอาไว้พร้อมกับกุญแจมือ
“เก่ง!
เก่งให้ได้ตลอดเถอะ” จงอินทาบเรียวปากลงไป
กดจูบเน้นย้ำและดูดดึงจนพอใจก่อนจะแทรกลิ้นร้อนเข้าไปบดเบียดอย่างเร้าร้อนและไล้เลียไปทุกซอกทุกมุม
โดยที่มือหนานั้นเลื่อนลงไปบีบเคล้นแก่นกายบางให้ตื่นตัว และผละริมีปากออก
“ปล่อย!
ยังไงฉันก็ไม่ขาย!!” เรียวขาที่กำลังพยายามหนีบเขาหากันถูกจับให้แยกออกก่อนจะตามด้วยแก่งกายร้อนที่กดเข้ามาเต็มแรงโดยไม่มีการล่อลื้น
“อึก! จะ เจ็บ”
กลิ่นคาวเลือดค่อยๆปกคลุมพร้อมกับไหลย้อนออกมาจากช่องทางรัก
แต่ร่างนั้นกำลังหลงใหลความตอดแน่นของร่างบางจึงลืมไปก่อนจะขยับเข้าออกทันที
“พะ พอแล้ว”
มือเรียวตีที่แผงอกแต่ก็ไม่ทำให้ร่างสูงหยุดการกระทำอันต่อเนื่องลงได้ยิ่งขยับเข้าอกเท่าไหร่ความรุนแรงและการตอดรัดก็ยิ่งทวีเพิ่มขึ้น
เสียงครำครวญที่ดังขอร้องไม่ได้ไปถึงโซนประสาทของร่างสูงเลยสักนิด
ใบหน้าหล่อซุกไซร้ตีตราจองไปทั่วร่างโดยที่มือทั้งสองข้างก็บดขยี้ยอดอกทั้งสองข้างขนชูชันสู้มือ
“อึก! อะ”
คยองซูกลั้นลมหายใจเพื่อกลั้นเสียงครางอันน่ารังเกลียดแต่กลับเป็นผลกับแก่นกายใหญ่ที่ถูกตอดรัดมากกว่าเดิม
“อา~
นายสวยมากดีโอ”
มือหนาลูบไปไล้ไปทั่วแผ่นอกบางโดยที่สะโพกหนายังขยับเข้าออกอย่างรุนแรง
ก่อนจะรู้สึกปวดตึงมากกว่าเดิม
“เสียงครางนายต้องหวานมากแน่”
มือหนาบีบเคล้นตามเรือนร่างนุ่มนิ่ม
แต่ถึงอย่างนั้นคนตัวเล็กก็ยังคงกลั้นเสียงครางและพยายามดิ้นหนี
“อะ อ๊า!”
น้ำสีขาวขุ่นถูปลดปล่อยเต็มหน้าท้องแกร่งก่อนจะตามด้วยร่างสูงที่ปลดปล่อยภายในจนหมดทุกหยดหยาด
“พะ พอใจหรือยัง!
ปล่อยฉันได้แล้ว” จงอินยกยิ้มราวกับเจอของถูกใจก่อนจะอุ้มร่างบางขึ้นเอวโดยที่ไม่ถอนกายออกและพามายังห้องนอนอันกว้างขว้าง
“ยัง! ถ้านายทำให้ฉันพอใจฉันจะเลิกรังควานนายดีไม”
จงอินวางร่างบางบนเตียงหลังใหญ่ก่อนจะเริ่มขยับเอว ร่างบางยอมโอบรอบคอและขยับสะโพกให้ร่างสูงเริ่มบทรักครั้งใหม่อีกครั้ง
“อะ อา!”
สะโพกบางและเริ่มสอดรับประสานกับคนด้านบนได้ จังหวะเริ่มรุนแรงและร้อนแรงขึ้น
ริมฝีปากหนายังคงตีตราจองไปทั่วร่างบางที่กำลังตอดรับเขาอยู่
แก่นกายบางเสียดสีกับหน้าท้องแกร่งจนตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง
พร้อมกับมือหนาที่เลื่อนลงมาบีบเคล้นจนน้ำใสๆไหลออกกมาจากส่วนปลาย
“”อะ อึก! ร แรงอีก”
จงอินยกยิ้มก่อนจะขยับสะโพกให้รวดเร็วเสียดีมากขึ้น
และกระแทกไปยังจุดกระสันที่เรียกให้ช่องทางรักตอดมากกว่าเดิม
“อา ซี้ด!” น้ำนักของทั้งคู่ถูกปลดปล่อยอีกครั้ง
ก่อนที่ร่างสูงจะทิ้งตัวลงทับร่างบางและมองคนที่กำลังหอบหายใจด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
มือหนายันกายขึ้นก่อนจะจับร่างบางพลิกลงก่อนจะนวดคลึงที่สะโพกกลมมนอีกครั้งเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้ร่างด้านล่าง
“ฉันยังไม่พอใจเลย~
ดีโอ~”
บะบาย
