Chapter
V: My Rape!! {The End}
มือเรียวกอบกุมแก่นกายที่เริ่มตื่นตัว
ลิ้นเรียวเล็กค่อยไล้เลียตั้งแต่โคนจนถึงปลาย แท่งเนื้อร้อนเริ่มขยายขึ้นเรื่อยๆ
สายตายั่วยวนทำให้ร่างสูงยิ่งเกิดอารมณ์มากกว่าเดิม
“อือ”
เสียงครางทุ้มทำให้ลู่หานยิ้มหวานก่อนจะดูดนิ้วของตัวเองสองสามนิ้ว
และแทรกเข้าไปในช่องทางด้านล่างของตัวเองที่ขมิบตัวอยู่
“อะ อ๊า”
เสียงครางหวานทำให้คริสยกยิ้มก่อนจะดึงร่างบางมาทับแก่นกายของตนเอง
มือเรียวถูก้นนิ่มไปมากับแก่นกายที่ตื่นตัวก่อนจะค่อยๆดันเข้ามาในช่องทางด้านหลังที่กำลังบีบรัดตัวอยู่
“อึก อา”
ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวเพราะขนาดแก่นกายของสามีร่างสูง
มือเรียววางที่แผงอกแกร่งก่อนจะทิ้งตัวลง ภายในกายกำลังตอดรัดอย่างเป็นจังหวะจนร่างสูงต้องซี้ดปาก
“ลู่หาน~ ขยับสิ”
เรียวปากที่กำลังโลมเลียอยู่แผงอกผละออกก่อนจะค่อยๆวางมือไว้ที่เอวของร่างสูง
และยกตัวขึ้นจนแก่นกายใหญ่เกือบหลุดก่อนจะทิ้งตัวลงไปอย่างแรงจนสุด
“อะ อ๊า!”
คริสยกยิ้มด้วยความพอใจที่ถูกร่างบางเซอร์ไพร์แบบถึงเตียง แถมยังเซอร์วิสสุดๆอีกด้วย
คริสขยับตัวก่อนจะพยายามลุกขึ้นมาและโดนมือเรียวโอบรอบคอก่อนจะมอบจุมพิตอันเร้าร้อนให้แก่กัน
ลิ้นเกลียวตวัดกันจนแยกไม่ออก แลกเปลี่ยนน้ำลายเหนียวๆกันจนพอใจ
ก่อนที่ร่างสูงจะเริ่มไล้เลียและตีตราไปทั่งร่างบางอันขาวเนียนนิ่มมือ
“อะ อา อา อ๊า” สะโพกบางขยับขึ้นลงเร็วขึ้นบวกกับสะโพกหนาที่สวนขึ้นมารับจังหวะกระแทกลงมากของสะโพกกลมมน
“แน่นดีจัง~”
คริสออกปากชมก่อนที่จะช่วยรูดรั้งแก่นกายบางที่เสียสีอยู่กับหน้าท้องแกร่งจนตื่นตัว
มือเรียวโอบรอคอหนาก่อนจะซุกหน้าลงไปไหล่กว้างเพื่อระบายความเสียงซ่าน ส่วนมือหนาก็บีบเคล้นสะโพกมนด้วยความมันส์มือ
ในขณะที่เรียวปากก็ยังคงสร้างรักสีเข้มทั่วแผ่นอก และลามาถึงเอว
“อ๊า!”
ร่างปลดปล่อยเต็มมือหนาก่อนที่จะทรุดกายลงกระแทกลงบนแก่นกายใหญ่จนร่างสูงปลดปล่อยภายในทุกหยุดหยาด
“เสี่ยวลู่~” ร่างสูงยังคงไม่ถอนกายออกก่อนจะยกร่างบางขึ้นและเดินมายังกำแพงตรงข้ามกับเตียงหลังใหญ่
และดันร่างบางจนติดกับผนังห้อง
“อือ~ ก็ขยับสิ”
สายตายั่วยวนทำให้คริสยกยิ้มก่อนจะประคองก้นนิ่มๆไว้และดันกายให้แนบชิดมากว่าเดิม
มือเรียวโอบรอบคอหน้าไว้และเบียดกายเข้าไปจนแนบชิดทุกสัดส่วน
“แต่ว่าเค้าเมื่อยอ่ะ
ไปที่ระเบียงกันดีกว่าท่านี้เคยทำแล้วเค้าไม่ชอบ”
ร่างสูงยกยิ้มก่อนจะพาร่างบางมาที่ระเบียงที่เปิดกว้างและวางร่างบางให้ทาวไว้กับขอบระเบียง
“พอใจไหม?~ ที่รัก~”
ร่างสูงกระชับสะโพกบางไว้และสวนกลับทันที ซึ่งร่างบางก็ปล่อยเสียงครางหวานออกมาอย่างเต็มใจ
“อะ อา ระ แรงอีก”
มือเรียวจกลงที่ขอบระเบียงเพื่อนระบายความเสียวซ่านก่อนจะเลื่อนมือลงไปกอบกุมแก่นของตัวเองและเริ่มรูดขึ้นลงให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ
“จัดไปครับ~ ที่รัก~”
คริสโถมกายเข้าหาร่างบางแบบสุดแรง เรียวปากโลมเลียไปทั่วแผ่นหลังบางและสร้างรอยรักสีเข้มจนเต็มไปหมด
“อ๊ะ!”
ลู่หานปล่อยมือออกจากแก่นกายของตัวเองทันทีที่น้ำรักสีขาวขุ่นไหลออกมาก่อนจะแอ่นกายรับสัมผัสของร่างสูง
และเร่งจังหวะตอดรัดเพื่อให้ร่างสูงเสร็จแล้วขึ้น
“อ๊า!”
คริสกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยเข้ามาในร่างบางอีกครั้ง แต่ก็ไม่ได้ถอนกายออกแต่อย่างใด
แถมยังยกยิ้มให้ร่างบางที่กำลังเหนื่อยหอบและหันมามองหน้าเขา
“ฮา~
เค้าเหนื่อยแล้วอ่ะ~” คริสอยากจะตีก้นภรรยาตัวเล็กสักที
บอกว่าเหนื่อยแต่ตัวเองกลับทำหน้ายั่วจนเขาต้องอุ้มร่างบางกลับมาที่เตียงหลังใหญ่และวางลงทั้งที่ยังไม่ถอนกายออก
“แน่ใจเหรอว่าอยากให้ฉันหยุด”
คริสยกยิ้มก่อนจะกระแทกกายเข้ามาอีกครั้งสุดแรง
“อ๊า! อะ อืม
ต่อสิ” ลู่หานขยับกายเข้าหาก่อนจะลูบไล้แผงอกแกร่งและจูบที่ลำคอของร่างสูง
อ้าขาให้กว้างออกเพื่อกิจกรรมรักที่ยาวนาน
Rape!! You’re mine 05#
ร่างสูงพิงถอดสายตามองคนตัวเล็กที่กำลังยิ้มยั่วและค่อยๆยกขาเรียวขึ้นมาวางบนเคาเตอร์ในห้องครัว
มือเรียวผลุบหายเข้าไปในช่องทางรักสีหวานที่กำลังขมิบตัว
“อะ อ๊า ชะ ชาน ยอล~”
เสียครางหวานๆดังลอดออก ใบหน้าหวานเชิดขึ้นด้วยความเสียวซ่าน
แก่นกายบางชูชันเพราะแรงอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงขึ้น
ภาพของร่างบางตรงหน้าทำให้ร่างสูงยกยิ้มอย่างชอบใจ
ภาพที่สวยงามยิ่งกว่าภาพวาดหรือภาพเชิญชวนใดๆ
มือเรียวอีกข้างบดขยี้ที่ยอดอกสีหวานที่กำลังชูชันจนแดงระเรือ
ร่างบอบบางแดงอ่อนขึ้นเพราะอุณหภูมิของร่างกายที่สูงขึ้น
“อะ อือ จะ ถะ ถึง
แล้ว” ชานยอลกระตุกยิ้มก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ ก่อนจะเดินเข้าไปร่างบางบนเคาเตอร์
และจับมือเรียวทั้งสองข้างไว้
ก่อนจะหยิบผ้ากันเปื้อนสีหวานขึ้นมาผูกข้อเมือเรียวเอาไว้
“เดี๋ยวสิ~”
ชานยอลกระซิบเสียงพร่า ก่อนจะหยิบขวดน้ำสลัดมาและราดลงบนร่างบางด้านล่าง
น้ำข้นไหลลงมาลงซึมเขาสู่ช่องทางรักสีหวานที่มีน้ำใสๆไหลย้อนออกมา
“เร็วสิ ชานยอล”
แบคฮยอนขยับกายเบียดชิดก่อนจะโอบรอบคอร่างสูง
ร่างสูงยกยิ้มก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เดิมซึ่งแบคฮยอนก็รู้หน้าที่ดี
ร่างบางกระโดลงจากเคาเตอร์ก่อนจะแทรกตัวระหว่างเรียวขายาวและปลดตะขอกางเกงด้วยความรวดเร็ว
มือเรียวที่ถูกหมัดติดกันค่อยประคองแก่นกายหนาที่กำลังพองตัว
และครอบครองด้วยเรียวปากบาง
ขณะที่มือหนาก็ไล้ไปตามแนวกระดูกสันหลังก่อนจะแทรกนิ้วเข้าไปในห้องทางรักที่กำลังขมิบตัว
“อื้อ อือ”
ลิ้นเล็กไล้ตามท่อนเอ็นที่กำลังตื่นตัวด้วยความชำนาญ เช่นเดียวกับก้านนิ้วยาวที่ขยับเข้าออกช่องทางรักจนร่างบางถึงจุด
และปล่อยน้ำรักของตัวเองออกมา
“นายนี่นา~เสร็จก่อนทุกที”
ชานยอลส่ายหน้าก่อนจะอุ้มร่างบางและพาเดินมาที่ห้องอาหารและวางร่างบางลงบนโต๊ะ
“อือ~ เร็วสิ”
แบคฮยอนส่งสายตายั่วก่อนที่ร่างสูงจะกระแทกความรุ่มร้อนของตัวเองเข้าไปจนสุดลำรัก
มือหนาปลดผ้ากันเปื้อนออก ก่อนจะขยับสะโพกทันที
มือเรียวโอบรอบคอร่างสูงก่อนจะขยับกายเบียดชิดกมากว่าเดิม
พร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาที่โน้มลงมาเฉยชมความหอมหวานของยอดอกสีหวานที่กำลังชูชัน
“เร็วๆสิ แรงๆด้วย”
แบคฮยอนเบ้ปากเมื่อสามีสุดที่รักยังขยับสะโพกเพียงเบาๆราวกับจะแกล้งเขาสะอย่างนั้น
ซึ่งประโยคนั้นก็ทำให้ชานยอลยกยิ้มก่อนจะสวนสะโพกเข้าไปอย่างรุนแรงจนร่างบางต้องจิกลงที่ไหล่กว้างเพราะความเสียวซ่าน
“แรงพอไหม?~” แบคฮยอนพยักหน้าก่อนที่ร่างสูงจะกระแทกกระทั้นจนสุดแรง
ซึ่งภายในของร่างบางก็ตอดรัดเป็นจังหวะเดียวกันจนร่างสูงอดที่จะครางออกมาไม่ได้
แตกต่างจากร่างบางที่ส่งเสียงครางดังลั่นไปทั่วบริเวณรอบข้าง
“อ๊ะ อือ ชะ ชาน
ยอล~”
แบคฮยอนจิกเล็บลงที่ไหลกว้างก่อนจะปลดปล่อยน้ำนมสีขุ่นออกมาจนเลอะไปทั่วหน้าท้องแกร่ง
“เสร็จก่อนอีกแล้ว”
ชานยอลจูบที่จมูกเรียวก่อนจะไล้เลียริมฝีปากบางอย่างเร้าร้อนและรุนแรง สะโพกหนาซอยถี่ขึ้นเพื่อให้ปลดปล่อยตามร่างบาง
“อ๊า!!”
ชานยอลปลดปล่อยออกมาเต็มที
ก่อนที่จะมองร่างบางที่ทิ้งตังลงไปบนโต๊ะด้วยความเหนื่อยหอบ
ก่อนที่เขาจะทาบตัวลงไปและประคองสะโพกบางเอาไว้
“เดี๋ยวฉันพาไปอาบน้ำนะ”
ชอนยอลอุ้มร่างบางขึ้นโดยที่ไม่มีการถอนกายออกแต่อย่างใด
เพียงแค่ร่างบางขยับหรือหายใจธรรมดาก็เปลี่ยนเป็นการตอดรัดโดยไม่รู้ตัว
“ยั่วกันเหรอ~
แบคฮยอนอา~”
คนตัวเล็กที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวยกยิ้มก่อนจะขมิบตอดรัดสิ่งที่อยู่ภายใน
และโอบรอบคอร่างสูงเอาไว้
“ถ้าใช่ล่ะ~”
Rape!! You’re mine 05#
โครม!
คยองซูถูกดันลงไปบนพื้นส่งผลให้ขาตั้งวาดภาพ
จานสี และพู่กันหล่นลงพื้นจนหมด
ส่วนร่างสูงผู้เป็นต้นเหตุก็ยกยิ้มและค่อยแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออก
“อื้อ!”
จงอินละเลียริมฝีผากบางก่อนจะสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปด้านใน
เกี่ยวตวัดกับคนไร้เดียงสาด้วยความเนิ่นนาน จนร่างบางยอมตอบสนองด้วยความใสซื่อ
เสื้อผ้าของร่างบางงถูกเขาถอดออกจนหมด
ก่อนที่มือหนาจะปลดเปลื้องอาภรณ์ของตัวเองเช่นกัน ก่อนจะตามไปคร่อมร่างบางไว้
“ไค~
เดี๋ยวลูกตื่นเอานะ” จงอินยิ้มหวานก่อนจะหยิบพู่กันมาและส่งเข้าไปในเรียวปากของร่างบาง
หยิบอีกแท่งขึ้นมาและป้ายสีบนจานมาทาลงที่ยอดอกสีหวานที่กำลงชูชัน
“อ๊ะ ไค~”
ร่างสูงดึงก้านพู่กันในปากของร่างบางออกก่อนจะค่อยแทรกเข้าไปในช่องทางรักที่มีน้ำใสๆไหลออกมา
ทั้งยังขมิบตัวอย่างเชิญชวนอีกด้วย
“อ่า~” ก้านพู่กันถูกดันเข้าไปในช่องทางสีหวานจนเกือบจะสิบอัน
ก่อนที่ร่างสูงจะผละออกและไล้เลียไปทั่วเรือนร่างบาง
บวกกับพู่กันขนนุ่มที่ไล้ตามเรือนร่างสมบูรณ์
“ไค~ อ๊า”
สีสันมากมายถูกละเลงเต็มแผ่นอกบางและเรียวขาจนร่างสูงพอใจถึงปล่อยพู่กันนั้นทิ้งและเลื่อนมือมาขย้ำแก่นกายบางที่กำลังชูชัน
“อ๊า อะ”
มือหนาขยับก้านพู่กันเข้าออกช่องทางรักจนเริ่มขยาย ก่อนที่ร่างสูงจะกระตุกยิ้มและดึงก้านพู่กันทั้งหมดออกมาทีเดียว
“อื้อ! คะ ไค”
ร่างสูงสวนกายเข้ามาในช่องทางรักที่กำลังขยายอย่างเชิญชวน
ส่วนร่างบางก็จิกเล็บลงที่แขนแกร่งเพื่อระบายความเสียวซ่าน
“เสียวใช่ไหม?~”
จงอินประคองสะโพกบางและเหวี่ยงให้ร่างบางคร่อมตักของเขาเอาไว้พร้อมกับซุกไซร้ที่ซอกคอขาว
ส่วนร่างบางก็เริ่มขยับขึ้นลงอย่างรู้หน้าที่
“เก่งมาก~ ดีโอ~”
รอยยิ้มพอใจปรากฏขึ้น ก่อนที่มือหนาจะรูดรั้งแก่นกายบางที่กำลงชูชัน ก่อนจะหยิบกล่องสีแดงออกมาจากกระเป๋ากางเกงใกล้มือ
“อะ อ๊ะ”
ร่างสูงหยิบวงแหวงที่ทำจากเงินแท้ขึ้นมาและสวมเข้าไปที่แก่นกายบางโดนที่เจ้าตัวยังไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ
ร่างสูงยกยิ้มก่อนจะสวนสะโพกจนร่างเล็กต้องจิกเล็บลงบนไหลกว้าง
“อ๊ะ อ๊า” ร่างบางกระตุกเกร็งจนบีบรัดสิ่งแปลกปลอมภายใน
จนร่างสูงปลดปล่อยออกมา พร้อมกับร่างบางที่ปลดปล่อยเต็มหน้าท้องแกร่ง
“เฮ้อ~”
ร่างบางทิ้งตัวลงซบบ่าของเขา มือเรียวทิ้งลงข้างตัว ก่อนจะถูกร่างสูงอุ้มขึ้นจากพื้นเดินเดินมาเรื่อยๆจนถึงระเบียง
“ไค~
ยังจะทำอีกเหรอ?” คยองซูมองร่างสูงที่ยังไม่ถอนกายออก
แถมสิ่งแปลกปลอมในตัวเขายังเริ่มขยายขึ้นมาอีกครั้งแล้วด้วย
“แน่นอน~”
ร่างสูงอมยิ้มก่อนที่จะวางร่างบางลงบนขอบระเบียงและขยับสะโพกเบา
ซึ่งมือเรียวก็โอบรอบคอร่างสูงอีกครั้งและขยับกายไปพร้อมกับจังหวะเนิบนาบ
“อ๊า~”
มือหนาจับมือเล็กที่โอบรอบคอเขาให้เลื่อนลงไปที่แก่นกายของตัวเองที่ค่อยๆตื่นตัวขึ้นอีกครั้ง
“มันคืออะไรอ่ะ”
แหวนที่แก่นกายที่ถูกสวมเมื่อไหร่ไม่รู้ทำเอาร่างบางชะงักก่อนจะมองร่างสูงที่ยังคงดำเนินกิจกรรมรักไปเรื่อยๆ
“อ๊ะ!”
“มันก็เข้ากับนายดีนะ”
“ไอบ้า อ๊ะ~”
Rape!! You’re mine 05#
เพียะ!!!
ซิ่วหมินมองร่างสูงที่กำลังโอบรอบเอวของหญิงสาวร่างเล็กอยู่บนโซฟาสีแดงสดในห้องนั่งเล่น
ใบหน้าหวานมองคนตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจ
“นายทำแบบนี้ทำไม?
เถา!”
ร่างสูงแค่เช็ดเลือดที่มุมปากก่อนจะมองใบหน้าหวานของคนตรงหน้าที่ยืนกำมือแน่นอยู่
“ฉันเบื่อ~
ที่จะมีอะไรกับนายแล้ว”
ซิ่วหมินถึงกับทรุดก่อนจะหยิบแก้วเหล้าในมือร่างสูงมาสาดไปที่ใบหน้าหล่อนั้นเต็มๆ
“โอเค ลาก่อน”
Rape!! You’re mine 05#
ซิ่วหมินมองบ้านหลังเล็กที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีด้วยรอยยิ้ม
ก่อนจะจูงมือลูกสาวและลูกชายฝาแฝดทั้งสองเข้าบ้าน
“คุณแม่ฮะ~
คุณพ่อล่ะ” เหมามองคุณแม่ที่กำลังจัดเสื้อผ้าของเขาและน้องสาวใส่ตู้เสื้อผ้า
ส่งผลให้เหมยมองคุณแม่ด้วยความสงสัยเช่นกัน
“คุณพ่อทำงานนะลูก”
ก๊อก~ ก๊อก~
เหมยวิ่งไปหน้าบ้านก่อนจะเปิดประตูดูคนมาใหม่ที่เข้ามาพร้อมรอยยิ้ม
และเพื่อนสนิทของเขาและเหมา
“คุณน้าอี้ซิง
คุณน้าเฉิน” อี้ซิงอมยิ้มก่อนจะค่อยเดินเข้ามาพร้อมกับลูกสาวตัวเล็กและสามี
ก่อนจะส่งยิ้มหวานให้เด็กๆ
“เล่นกันไปนะเด็กๆ
เดี๋ยวน้ามา” อี้ซิงวิ่งมาหาเพื่อนสนิทที่อดจะเป็นห่วงไม่ได้หลังจากได้ยินเรื่องราวทั้งหมด
“เป็นไงบ้าง?
ซิ่วหมิน!” เจ้าของชื่อรีบเช็ดน้ำตาก่อนจะมองหน้าแขกผู้มาเยือนด้วยรอยยิ้ม
ก่อนที่อี้ซิงจะค่อยๆเดินมานั่งข้างๆและกอดเพื่อนรักตัวเล็ก
ซึ่งแน่นอนว่าเพื่อนเขาผอมกว่าเมื่อก่อนมาก
“ฮึก!
ฉันทำอะไรผิดอ่ะ เลย์” ซิ่วหมินปล่อยน้ำตาออก มือเรียวกอดเพื่อนรักแน่นด้วยความเจ็บปวด
ใบหน้าหวานซุกอยู่หน้าอกของเพื่อนรักที่ทำได้แค่ลูบหัวเบาๆ
“ไม่เป็นไรนะ หมิน”
20.00 .น
ซิ่วหมินส่งลูกสาวลูกชายทั้งสองเข้านอนก่อนจะปิดบ้านเรียบร้อยและเตรียมเข้านอนเช่นกัน
“เฮ้อ~”
กึก! กึก! โครม!
ซิ่วหมินก้าวลงจากเตียงก่อนจะหยิบไฟฉายและไม้เบสบอลขึ้มาถือเอาไว้แล้วค่อยๆเดินออกจากห้องนอน
และตรงไปยังห้องนั่งเล่นซึ่งเป็นต้นเสียง
“อุบ! อื้อ!!!!”
มือหนาปิดปากเขาก่อนจะเหวี่ยงลงไปบนพื้นอย่างแรง และกระชากไม้เบสบอลไนมือเขาออกไป
แม้กระทั่งไฟฉายยังกระแทกกับพื้นจนดับไป
“อุบ! อือ!”
เสื้อนอนลายหมีน้อยของเขาถูกกระชากออก
และตามด้วยกางเกงนอนลายยีราฟก็ถูกดึงลงกองที่เท้าพร้อมกับชั้นในตัวบาง
“มาสนุกกันหน่อยสิ”
เรียวขาของเขาถูกจับให้แยกออก ก่อนจะถูกลากไปจนชิดกับร่างสูงที่เห็นได้ในเงามืด
ส่วนเขาก็ได้แต่ดิ้นและภาวนาเท่านั้น
“อะ
อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันเป็นผู้ชายนะ แถมยังโดนมาเยอะแล้วด้วย”
เสียงหัวเราะดังขึ้นในบรรยากาศห้องที่เงียบสงบก่อนที่เขาจะถูกอุ้มขึ้นในท่าอุ้มเด็กและพาเดินออกมาจากห้องนั่งเล่น
“ฉันชอบ~
แสดงว่านายต้องโชกโชน” ซิ่วหมินอยากจะกัดลิ้นตายก่อนจะมองร่างสูงในเงามืดให้ชัดเจน
มือเรียวหยุดดิ้นจนร่างสูงยอมปล่อย
“เถา! นายใช่ไหม?!”
มือเรียวตะปบเข้าที่ใบหน้าใต้ความมืดก่อนจะดึงร่างสูงมากอดด้วยความดีใจ
จนกลั้นน้ำไม่ได้แต่ก็ต้องชะงักไปอยู่ดี
“ลืมอะไรหรือเปล่า
ฉันว่าฉันไม่ได้หยิบอะไรที่บ้านนายมานะ” ซิ่วหมินดังแผงอกของคนตรงหน้าออก
ก่อนจะขยับตัวลงจากเตียงเพื่อเปิดไฟ และหยิบชุดนอนชุดใหม่ออกมา
“อะไร?
ฉันก็ไม่ได้ลืมอะไร นายก็ไม่ได้หยิบอะไรมา”
เถามองคนตัวเล็กที่กำลังใส่ชั้นในและกางเกงนอนอย่างรวดเร็ว และตามด้วยเสื้อนอน
“งั้นนายมาทำไม
ถ้าจะมาหานางบำเรอมันไม่มีที่นี้หรอกนะ”
เถายกยิ้มก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงและมองร่างอวบที่เดินไปนั่งที่โซฟาในห้อง
“ฉันมาหาเมีย~”
“ไม่มีเหมือนกัน”
“โถ่~ ก็นายนะ
ไม่ว่าฉันจะทำอะไร กลับบ้านดึก แอบพาสาวมานอนที่บ้าน
หรืแม้กระทั้งบอกว่าทำผู้หญิงท้องนายก็ไม่สนใจฉันเลย ที่ทำไปก็คิดว่านายไม่ได้รักฉัน เพราะก่อนหน้าที่เราจะแต่งงานกัน
ฉันก็ข่มขืนนาย กักขังนาย แถมยัง... อุบ!”
ซิ่วหมินวิ่งมาหาเขาก่อนจะบรรจงทาบเรียวปากลงมาเบาๆหนึ่งทีจนร่างสูงต้องชะงักไป
“ฉันรักนาย
เพราะฉันอายุมากแล้ว แถมยังเป็นผู้ชายอีก ฉันเลยคิดว่านายน่าจะเจอคนที่ดีกว่าฉันได้”
เถาอมยิ้มก่อนจะโอบเอวอวบๆมาเหวี่ยงลงบนตัวเขา
“งั้นฉันก็เจอแล้วล่ะ”
“ใครเหรอ?~” เถามองใบหน้าหวานที่สลดไปด้วยรอยยิ้มก่อนจะกระชับมือข้างหนึ่ง
และจ้บปลางคางของใบหน้าหวานให้เงยขึ้น
“นายไง~”
“ห๊ะ?!
ฮะงั้นฉันก็จะไม่ปล่อยนายไปแล้วเหมือนกัน”
Rape!! You’re mine 05#
The End 05#
