“เฮ้ย! ทำอะไรหน่ะ?! ปล่อยฉันนะ” รอยยิ้มที่ซิ่วหมินไม่ชอบใจปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลา
ก่อนที่มือหนาจะรวบมือของเขาไว้ด้วยมือใหญ่ๆเพียงมือเดียว
“เรามาสนุกกันเถอะ”
เถายกยิ้มก่อนจะอุ้มร่างบางขึ้นแล้วโยนลงบนเตียงหลังใหญ่
พร้อมกับปล่อยมือเรียวให้เป็นอิสระ
และเลื่อนมือลงมากระชากเสื้อยืดลายหมีน้อยออกแทน
“ปล่อย! ปล่อยฉันนะ!!!”
ซิ่วหมินพยายามดันไล่คนตัวสูงให้ออกห่าง
แต่ก็ไร้ประโยชน์เพราะตอนนี้ใบหน้าคมกำลังซุกไซร้อยู่ที่ซอกคอขาว ทั้งกัด ขบเม้น
และตีตราอย่างชอบใจ
“อะ อา ปล่อย!!” เถาเหวี่ยงไปทางปลายเตียงก่อนจะดีดนิ้วหนึ่งที
หน้าจอทีวีที่ปลายเตียงกำลังปรากฏภาพของเขาที่มีร่างสูงกระชากไหล่ให้เงยหน้าขึ้นมอง
“อะไรหน่ะ?!”
ซิ่วหมินมองสายตาของร่างสูงผ่านหน้าจอทีวีด้วยความหวดกลัว
ราวกับมีรังสีความมืดครอบคลุมไปทั่วทุกภายในห้อง
“วีดีโอรักของเราไง~”
มือหนากระชากกางเกงขาสั้นสีเข้มของร่างบางออก และเหวี่ยงไปจนพ้นทาง
มือหนาล็อคแขนบางไขว้หลังเอาไว้และยกสะโพกบางให้สูงขึ้น
“ฮึก!
ปล่อยฉันเถอะ” ซิ่วหมินหลับตาลงเพราภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าทำให้เขากลัว
ยิ่งเห็นรอยยิ้มนั้น ยิ้มทำให้เขาไร้เรี่ยวแรงไปเอง
มือหนายอมปล่อยมือเขาก่อนจะเปลี่ยนไปกอบกุมแก่นกายของเขา
“อ๊ะ อ๊า”
มือหนาขยับมือเล็กน้อยก่อนจะเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับที่แก่นกายร้อนจ่ออยู่ที่ช่องทางสีหวาน
“อือ! อะ โอ๊ย! จะ
เจ็บ” เถาค่อยๆกดกายเข้าไปก่อนจะขยับทันทีด้วยความรวดเร็ว
ไม่ได้สนใจเสียงร้องขอหรือต้นเหตุกลิ่นคาวเลือดเลยสักครั้ง
“อืม~ แน่นจัง
คุณพี่เลี้ยง”
มือหนาจับปลายคางเรียวก่อนจะบังคับให้ใบหน้าหวานที่เอาแต่ก้มหน้าเงยมองจอภาพที่กำลังบันทึกกิจกรรมของทั้งสองไปเรื่อยๆ
“อึก! อา”
ร่างสูงโถมกายหนักกว่าเก่าเพราะร่างบางไม่ยอมลืมตามอง
ช่องทางตอดรัดเมื่อร่างสูงกระแทกโดนจุดเสียวกระสัน
มือเรียวยันกายกับเตียงและยอมเงยหน้าตามที่มือหนาบังคับ
“อะ อ๊า อะ อ๊า”
เสียงครางหวานล้ำยังคงดังไปเรื่อยๆไปไม่ทีท่าว่าจะหยุด
มือเรียวจิกลงผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเสียวซ่าน
“อึก! อา” ร่างบางกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเลอะผ้าปูสีดำสนิทไปทั่ว
พร้อมกับแขนขาที่ไร้เรียวแรง แต่ร่างสูงก็ยังขยับสะโพกเข้าออกอย่างชอบใจ
ก่อนจะทิ้งตัวลงมาทับร่างบางและปลดปล่อยออกมา
“ฮา~ เหนื่อยไหม?
คุณพี่เลี้ยง~” ซิ่วหมินปล่อยน้ำตาออกมาพร้อมกับกำผ้าปูที่นอนด้วยความเจ็บใจ
ก่อนจะพยายามสะบัดหนี
“เสร็จแล้วก็ปล่อยฉันไปเถอะ”
“หึ! ไม่!”
มือหนาพลิกกายบางให้หงายขึ้นก่อนจะดันร่างบางไปจนเกือบตกเตียง
เรียวขาถูกจับแยกออกจากกันโดยที่ยังไม่มีการถอนกายออกมา
“ฮึก!”
ริมฝีปากบางกัดเข้าหากันด้วยความหวาดกลัวและเจ็บใจ ลิ้นร้อนและคมฟันทำหน้าที่ไล้เลีย
ขมเม้ม และตีตราไปทั่งร่างบาง
“ฉันยังสนุกไม่พอ”
รอยยิ้มเหยียดทำให้ความกลัวจับใจ มือเรียวพยายามปัดป้องแต่ก็โดนปัดออกเช่นกัน
มือหนาบีบเคล้นไปทั่ว
ก่อนที่สะโพกหนาจะขยับเริ่มบทรักอีกครั้งโดยมีเลือดและน้ำรักที่คั่งค้างเป็นตัวล่อลื่น
พร้อมกับเสียงครางหวานที่เริ่มดังขึ้นอีกครั้ง
“อื้อ!”
เสียงครางหวานถูกกลืนลงลำคอไปเมื่อร่างสูงทาบริมฝีปากลงมาก
ลิ้นร้อนแทรกสอดเข้ามาด้านใน ไล้เลียทุกซอกทุกมุมด้วยความหลงใหล
“อา~ หวาน”
รอยยิ้มที่มุมปาก พร้อมกับการกระแทกกระทั้นที่รุนแรงมากขึ้นจนช่องทางรักเริ่มบวมแดงมากกว่าเก่า
ร่างสูงทิ้งกายทับร่างด้านล่างก่อนจะขยับสะโพกถี่ขึ้นเรื่อยๆ
“อืม~”
เสียงครางทุ้มดังกระซิบที่ข้างหู
ก่อนที่ร่างบางจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาเลอะหน้าท้องแกร่งของร่างสูง
ซึ่งก็ทำให้ร่างสูงกระตุกยิ้มเพราะด้านในของร่างบางก็กระตุกเกร็งเพราะความเสร็จไปก่อน
“อา อะ”
ซิ่วหมินกำหมัดแน่นเพื่อระบายความเสียวซ่านและความเจ็บปวดที่เริ่มทวีขึ้นเรื่อยๆจนน้ำตาเริ่มไหลออกมาไม่ขาดสาย
“อา!”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น